اعتصاب سنت لارنس دریای کل اقتصاد کانادا را کند کرده است
کارگران با فشار مواجه هستند، اما تسلیم نمی شوند.
از روز یکشنبه، 22 اکتبر، اعتصاب 360 کارگر در شرکت سنت لارنس سیوی ادامه دارد. مسیر دریایی سنت لارنس، مسیری کشتیرانی که اقیانوس اطلس را از طریق یک سیستم ۱۵ قفل بین دریاچه ایری و مونترال به دریاچه های بزرگ متصل می کند، بسته باقی مانده است.
چرا این مسیر دریایی مهم است؟
سیستم کامل گریت لیک های دریایی سنت لارنس به بیش از 100 بندر و اسکله تجاری خدمت می کند. از طریق آن است که صادرات کالاها از استانهای پریری (مانی توبا، ساسکا چوان، و آلبرتا) و غرب می انه ایالات متحده ساده می شود. محموله های عمده در مسیر شامل غله، سنگ آهن، فرآورده های نفتی، سنگ و زغال سنگ است.
اتاق بازرگانی کانادا و فدراسیون تجارت مستقل کانادا از دولت فدرال خواستند تا در اعتصاب مداخله کند تا از اختلالات زنجیره تامین جلوگیری کند. اتاق بازرگانی یادآوری می کند که راه دریایی فعال برای 66 هزار کانادایی شغل فراهم می کند.
نمایندگان کسب و کار به نوبه خود اشاره می کنند که کانادایی ها در حال حاضر با فشارهای تورمی روبرو هستند که تا حدی ناشی از مشکلات زنجیره تامین است. تاکنون این اعتصاب منجر به توقف حدود صد کشتی شده است.
چرا کارگران اعتصاب میکنند؟
یونیفور، اتحادیه نماینده معترضان، می گوید آنها برای دستمزدهای بالاتر مبارزه می کنند. آنها استدلال می کنند که دستمزدهای فعلی همگام با افزایش هزینه زندگی در کانادا نیست.
دانیل کلوتیر، مدیر یونیفور کبک گفت که کارفرما برای مهارت های خاص نیروی کار و خطرات بهداشتی و ایمنی کارگران ارزش قائل نیست.
اطلاعیه اعتصاب در ۱۸ اکتبر ۷۲ ساعت پیش اعلام شد. در طول آن زمان، اتحادیه هنوز امیدوار بود به توافق برسد، اما شرکت مدیریت سیاوی سنت لارنس تا ساعت ۱۱:۵۹ بعد از ظهر ۲۱ اکتبر هیچ اقدامی انجام نداد، بنابراین کارگران اعتصاب کردند.
پاسخ در شرکت مدیریت سیاوی سنت لارنس چیست؟
این شرکت می گوید حاضر است خواسته ها را برآورده کند و اعتصاب را به اتحادیه متهم می کند. به گفته مدیریت SLSMC، یونیفور به سادگی از موفقیت اخیر در مذاکرات با غول های صنعت خودرو الهام گرفته است — و سعی می کند این تجربه را در وضعیت مسیر دریایی به کار ببرد.
تفاوت اصلی بین صنایع از نظر SLSMC افزایش منظم دستمزد متوسط است. رشد کارگران حمل و نقل دریایی طی 20 سال گذشته از تورم فراتر رفته و نزدیک به 10 درصد است. این شرکت همچنین می گوید که در تلاش است تا به توافقی برسد که تقاضای دستمزد و واقعیت های بازار را متعادل کند.
دولت چه موضعی را اتخاذ می کند؟
مقامات فدرال به دقت وضعیت را تحت نظر دارند. بر خلاف نمایندگان اتاق بازرگانی، سیموس اوریگان وزیر کار به طور قطعی از مداخله در مذاکرات خودداری می کند و حق کارگران و کارفرمایان برای حل اختلافات خود به طور مستقل را به رسمیت می شناسد:
ما فقط با همتایان آمریکایی خود صحبت می کنیم. او اظهار داشت که آنها بدیهی بسیار نگران هستند و چیزهای زیادی در خطر دارند.»
با این حال، همه مقامات با وزیر موافق نیستند. نخست‌وزیران انتاریو و کبک، داگ فورد و فرانسوا لگو، بیانیه مشترکی صادر کردند که در آن به شدت اشاره کردند که دولت‌های استانی در کدام سمت قرار دارند:
اختلال در نیروی کار که مسیر دریایی سنت لارنس را بسته کرده است، خطر آسیب قابل توجهی به اقتصادهای ما را به همراه دارد. تنها در سال گذشته نزدیک به 17 میلیارد دلار کالا از طریق این کریدور تجاری حیاتی حمل شد. اگر این اختلال ادامه یابد، مشاغل و مردم در سراسر کشور به زودی تأثیرات گسترده تری را احساس خواهند کرد.»
رهبران استانی همچنین اعتصاب بندری پیش از میلاد در اوایل سال را یادآوری کردند و چنین چیزی نباید دوباره اتفاق بیفتد.
با کمک مقامات دولتی، مذاکرات دیگری بین اتحادیه و کارفرما این جمعه، 27 اکتبر در تورنتو برگزار می شود.
