چه چیزی در 20 سال در کانادا تغییر کرده است؟

هر بار که فردی که قصد مهاجرت به کانادا را دارد به دنبال مشاوره از جامعه هموطنان مهاجر است، احساسات جدی و جنگ های کلامی در زیر این پست وجود دارد. برخی از تایمرهای قدیمی معتقدند که کانادا دیگر یکسان نیست و دیگر چیزی برای گرفتن در آنجا وجود ندارد. تازه واردان پاسخ می دهند که زندگی در کشور عالی است و مخالفان آنها فقط حریص می شوند.

چرا؟

این است که چگونه روانشناسی و طبیعت انسان کار می کنند. در سال های اول پس از حرکت یک فرد به طور مداوم میهن خود را با کانادا به نفع دومی مقایسه می کند. Thay در حالت سرخوشی مهاجرت هستند — همه چیز در اطراف بهتر، راحت تر و جالب تر به نظر می رسد. به نظر می رسد که در کانادا «همه چیز برای مردم است» و فرصت های زیادی در همه جا وجود دارد.

سپس ربوده شدن از بین می رود، و پس از دوازده سال زندگی در کشور، فرد شروع به انتقاد از کانادا می کند و اغلب کاستی ها را متوجه می شود. آنها برای مدت طولانی در میهن خود نبوده اند و ایده ضعیفی از نحوه زندگی آن دارند، بنابراین آنها کشور فعلی محل اقامت را نه با قبلی، بلکه با برخی از دولت ایده آل مقایسه می کنند.

همچنین، قبلاً بهتر بود، زیرا ما جوان تر، پر انرژی تر و شادتر بودیم. این یک واقعیت علمی اثبات شده است: یکی وقتی جوان است شادترین است، سپس سطح شادی به تدریج تا سن 50 سالگی کاهش می یابد، و سپس دوباره افزایش می یابد. به همین دلیل است که شما در 80 سالگی به همان اندازه که در 12 سالگی بودید خوشحال خواهید شد. و به همین دلیل بازنشستگان کانادایی در کشورشان بسیار خوشحال هستند.

اما بیایید با انحرافات تغزلی کنار بیاییم. ما نظرات مهاجران در کانادا را که برای مدت طولانی در آنجا زندگی کرده اند، تجزیه و تحلیل کرده ایم و سعی کردیم یک تحلیل عینی برای شما تهیه کنیم.

مهاجران بسیار بیشتری وجود دارند

هر ساله مهاجران بیشتر و بیشتر به کشور می آیند و وزارت مهاجرت و برنامه های مختلف محلی به تدریج الزامات آنها را افزایش می دهد. در حال حاضر کافی نیست که جوان باشید، انگلیسی بدانید و حرفه ای تقاضا داشته باشید — رقبا می توانند شما را در نمرات ضرب و شتم کنند. خوشبختانه، در حال حاضر بسیاری از برنامه های مهاجرت وجود دارد، و شما به راحتی می توانید از طریق یکی دیگر حرکت می کند اگر شما از طریق یکی از آنها عبور نمی کند.

فراوانی مهاجران تغییرات خود را در کانادایی ها به ارمغان می آورد — کشور و آب و هوای اجتماعی آن در حال تغییر است، با جوامع قومی جدید و کل محله ها در حال ظهور است. برخی از مردم دوست کانادا همگن تر 20 سال پیش, در حالی که دیگران خوشحال برای دیدن آن تبدیل شدن به ایالات متحده جدید هستند.

قیمت همه چیز بالا رفته

متأسفانه، کانادا از تورم جهانی در امان نمانده است. هزینه زندگی در کشور به تدریج بالاتر می رود. قیمت کانادا قبلاً کمتر خست بود، مسکن و آموزش مقرون به صرفه تر بود و مراقبت از دندان کم هزینه تر بود.

در این آخر هفته کانادا به ساعت زمستانی تغییر ...

کانادا روز ملی خود را جشن میگیرد و درباره آین...

سازمان اطلاعات کانادا هشدار می‌دهد: نفوذ چین ...

کانادا به جذب متخصصان ماهر مسلط به زبان فرانس...

نحوه سازماندهی زنجیره تأمین مواد غذایی در کان...

ناپدید شدن مرموز یک خرس غول پیکر تاکسیدرمی

بقایای یک کشتی مرموز در جنوب غربی نیوفاندلند ...

ساسکاچوان محدودیت سنی برای خرید دخانیات را اف...

حمله با سلاح آتش به تالار شهر ادمونتون

سقوط هلیکوپتر در بریتیش کلمبیا سه نفر کشته شد...

به روز رسانی قوانین اخذ اجازه اقامت برای مهاج...

یک مسافر کانادایی سعی کرد در هواپیما را در پر...

اما مثبت وجود دارد: اقتصاد کانادا نیز در حال رشد است، اتحادیه ها برای دستمزد بالاتر فشار می آورند و کیفیت کالاها و خدمات در حال بهبود است. بنابراین کانادا به اندازه سایر کشورها تحت تأثیر تورم قرار نمی گیرد. سطح زندگی در اینجا هنوز بالا است و فرصت هایی برای کسب درآمد و توسعه وجود دارد.

حقوق مردم اول است

کانادا در حال حاضر بیشتر نگران حفاظت از گروه های مختلف، چه زنان، افراد معلول، دگرباشان جنسی، اقلیت های قومی و مذهبی، و یا مردم بومی است. برخی از مردم این تحمل را دوست ندارند: آنها از رویدادهای اختصاص داده شده به حقوق دگرباشان جنسی، فمینیسم یا جشن های تنوع نژادی خسته شده اند. آنها همچنین آزادی بیان را از دست می دهند. اما دیگران شادی می کنند: اکنون شما می توانید برای اظهار نظر های خشن و سوزاننده در مورد دیگران، به ویژه اقلیت ها، پاسخگو باشید. مردم دیگر نمی توانند به شما بگویند که به کشور خود برگردید یا ظاهر، فرهنگ یا زبان خود را سرگرم کنید. تحمل کار می کند هر دو روش: شما می توانید افراد دیگر صدمه دیده است، اما آنها باید به شما صدمه دیده است یا نه. کانادا به طور کلی نسبت به تازه واردان مهربان تر است و نژادپرستی و ملی گرایی زبان بد و نشانه ای از آموزش ضعیف در نظر گرفته می شود.

حفاظت از محیط زیست

کانادا به طور فعال در حال انتقال به یک اقتصاد کم کربن است، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و افزایش مالیات بر انتشار گازهای گلخانه ای مضر محیط زیست. در سال 2016، کانادا به توافق نامه آب و هوای پاریس پیوست و تعهد کرد که میزان انتشار آن تا سال 2030 30٪ در مقایسه با سطح 2005 کاهش یابد. علاوه بر این، استان ها و سرزمین های کانادا نیز اقدامات خود را برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی انجام می دهند، از جمله تغییر به انرژی های تجدید پذیر، بهبود بهره وری انرژی، مالیات کربن و سایر اقدامات. و کانادا همچنین از حیوانات محافظت می کند و قوانینی را تصویب می کند که شکنجه، کشتن یا نگهداری حیوانات وحشی را در خانه ممنوع می کند.

برخی از کانادایی ها عصبانی هستند: بنزین و اتومبیل ها اکنون هزینه بیشتری دارند، شما نمی توانید آتش روشن کنید، و نمی توانید راکون های شیطانی را شکست دهید. دیگران در کشور شادی می کنند و دستان خود را مالش می دهند: در حال حاضر اروپا به دلیل گرمایش جهانی سیل می شود، مکزیک تبدیل به یک پخت سرخ شده قرمز گرم خواهد شد و Nunavut به بهشت گرم تبدیل خواهد شد که در آن درختان میوه رشد می کنند. آنها به جدی بودن تهدید به طبیعت و انسان اعتقاد دارند، بنابراین آنها فکر می کنند که اقدامات حفاظتی عالی هستند و نوه ها و نوه های بزرگ آنها از آنها تشکر می کنند.

اقتصاد نوآورانه شده است

کانادا موفق شده است به بهترین کشور برای استارتاپ ها تبدیل شود. تورنتو و مونترال اکنون از لندن، سئول و نیویورک پیشی می گیرند، پروژه های محلی با غول هایی مانند آمازون یا متا کار می کنند و این کشور میلیاردها دلار CAD را از پیشرفت های پیشرفته به دست می آورد. شما هنوز هم می توانید به عنوان یک کشاورز یا یک ماهیگیر کار کنید، اما اگر علاقه مند به هوش مصنوعی، سایبرنتیک در پزشکی یا اکتشافات فضایی هستید، باید در کانادا زندگی کنید، این کشور با جهش و مرزها به آینده حرکت می کند.

رهبران سیاسی آن چیزی نیستند که قبلاً باشند

ترودو بدشانس ترین سیاستمدار کانادایی در چند دهه گذشته است: او خوب عمل نمی کند. او در یک رسوایی فساد گرفتار می شود، او روابط خود را با چین پیدا می کند، یا او فقط با دوربین در وسط یک بیماری همه گیر ویروس کرونا صحبت می کند. برخی از کانادایی ها فقط از نخست وزیر بی رحم برای بی کفایتی و حرکات احمقانه خود متنفر هستند. دیگران به او اعتبار می‌دهند: او بهترین سیاستمدار نیست، اما او بدترین حالت ممکن نیست.

پادشاه چارلز, هم, کمتر خوش شانس تر از مادرش الیزابت است: کانادایی ها او را حتی به عنوان یک نماد دوست ندارد. اما معاون او، که در کشور بسیار محبوب تر است، می خواهد به او فرصتی بدهد — او ممکن است تبدیل به یک رهبر خوب شود.

اگر مدت زمان طولانی در کانادا زندگی کرده اید، در نظرات خود در مورد تغییرات در این کشور به اشتراک بگذارید. کدام یک برای شما مهم است؟