سوپرخوک های کانادایی به ایالات متحده مهاجرت می کنند
مقامات آمریکایی تلاش می کنند تا تهاجم را متوقف کنند.
در کانادا، جمعیت به اصطلاح «سوپرخوک»، هیبریدهای وحشی که مهارت های بقای گراز وحشی اوراسیایی را با اندازه و باروری بالای خوکهای اهلی ترکیب می کنند، به سرعت در حال رشد است. کارشناسان می گویند این گونه غیر بومی آمریکای شمالی اکوسیستم های محلی را تهدید می کند. و اکنون آنها نیز در حال عبور از مرز به ایالات متحده هستند.
رایان بروک، استاد دانشگاه ساسکاچوان و یکی از متخصصان برجسته کانادا در این مسئله، گسترش خوک های وحشی را به یک «خراب قطار اکولوژیکی» تشبیه می کند.
اونا از کجا اومدن؟
در دهه 1980، کشاورزان کانادایی به طور فعال شروع به پرورش گراز وحشی کردند. پس از رسیدن به اوج در سال ۲۰۰۱، این صنعت به طرز چشمگیری سقوط کرد. این زمانی بود که بسیاری از صاحبان خوک ها را به سادگی به وحش آزاد کردند. معلوم شد که آنها از زمستان های کانادا به خوبی جان سالم به در بردند.
حیوانات باهوش، سازگار و خزدار خوران بی تکلف هستند: آنها محصولات زراعی، حیات وحش را می خورند و در جستجوی حشرات زمین را پاره می کنند. آنها همچنین بسیار سریع تولید مثل می کنند و بیماری های شدیدی مانند تب خوک آفریقایی را حمل می کنند. علاوه بر این، خوک های وحشی می توانند نسبت به انسان تهاجمی باشند. حتی یک مورد مستند از کشته شدن یک زن در تگزاس در سال 2019 وجود دارد.
دامنه مشکل
خوکهای وحشی هم‌اکنون در سه استان کانادا رایج هستند: آلبرتا، ساسکاچوان و مانیتوبا. اخیراً دانشمندان از مهاجرت این گونه به سمت جنوب به ایالت های مینه سوتا، داکوتای شمالی و مونتانا نگران شده اند. آمریکاییها به شدت با جمعیت رو به رشد ابرخوک مواجه هستند. وزارت کشاورزی ایالات متحده از هواپیماها و هواپیماهای بدون سرنشین برای افزایش نظارت در امتداد مرز شمالی استفاده می کند.
به گفته بروک، ریشه کن کردن خوک های وحشی در مانیتوبا و ساسکاچوان دیگر امکان پذیر نیست — فقط کنترل جمعیت. اما اوضاع در همه جا ناامیدکننده نیست و چندین ایالت آمریکا آنها را به طور کامل از بین برده اند.
کارشناسان شکار را یک روش کنترل موثر نمی دانند. حداقل، زیرا خوک ها خیلی سریع تولید می کنند. در عوض، آنها یک رویکرد سیستماتیک را توصیه می کنند: تله های ویژه و تفنگ های توری.
