ورزش بدون مرز و تعصبات

در نوامبر 2023، پایتخت شیلی، سانتیاگو، برای چندین هفته به یک مکه ورزشی برای ورزشکاران آمریکای شمالی و جنوبی تبدیل خواهد شد. سانتیاگو پیش از این در سال ۲۰۱۴ میزبان پارالمپیک آمریکای جنوبی بود.

ورزش های مدرن همچنان یکی از سیستم عامل های زندگی حرفه ای و عمومی است که محدودیت ها را حذف می کند. توسعه جنبش های المپیک و پارالمپیک، درک جامعه و زندگی ورزشکاران معلول را تغییر می دهد. یکی از اعضای قابل توجه او، مارگاریتا گوربونوا تقریباً کاملاً نابینا به دنیا آمد و نماینده کانادا در بازی‌های پارالمپیک ونکوور و سوچی در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴ بود.

بازی‌های پان امریکن و بازی‌های پاراپان آمریکن رویدادهای مهم ورزشی هستند که دو قاره آمریکا را گرد هم می‌آورد. هر چهار سال، پس از سالها تمرین و پیشرفت حرفه ای، شایسته ترین ورزشکاران آمریکا برای جوایز آرزو برای هفته ها رقابت می کنند.

در سال ۲۰۱۵ بازی‌ها در تورنتو برگزار شد. در آن زمان، ورزشکاران 1,608 نماینده 28 کمیته ملی پارالمپیک آمریکای شمالی و جنوبی در آنها شرکت کردند. در مجموع ۴۴۵ رویداد در ۱۵ رشته ورزشی اتفاق افتاد که همگی به عنوان گزینشی برای پارالمپیک تابستانی ۲۰۱۶ که در ریو دو ژانیرو برزیل برگزار شد، خدمت کردند.

مسابقات راگبی با ویلچر برای اولین بار برگزار شد. و پس از یک غیبت از بازی‌های پارا-آمریکن ۲۰۱۱ رقابت‌های فوتبال برای تیم‌های هفت نفره به یک گل بازگشت. سپس کانادا در جدول رده بندی مدال‌ها به مقام دوم رسید و قهرمانی را به برزیل باخت. ورزشکاران کشور برگ افرا سپس موفق به کسب ۵۰ مدال طلا، ۶۳ نقره و ۵۵ مدال برنز شدند. در مجموع 168 جایزه.

خوزه لوئیس کامپو، رئیس کمیته پارالمپیک آمریکا، در سخنرانی اختتامیه خود از تورنتو ۲۰۱۵ تشکر کرد و آن‌ها را بهترین «بازی‌های پارا-آمریکایی تاکنون» خواند.

وی گفت: «طی هشت روز گذشته، بیش از 1,600 ورزشکار باور نکردنی پارا-ورزشکار دیدگاه ما در مورد ورزش را دوباره تعریف کرده اند. شما چشمان ما را باز کرده اید، و غیر ممکن ها را به یک زندگی پر از امکانات تبدیل کرده اید. شما نشان داده اید که ما با هم یکی هستیم.»