روز شکرگزاری در کانادا: یک جشنواره برداشت محصول و سنت‌های خانوادگی
تاریخچه و اهمیت فرهنگی یکی از جشن‌های مهم پاییزی کانادا.
روز شکرگزاری یکی از تعطیلات مهم در کانادا است که در دومین دوشنبه ماه اکتبر جشن گرفته می‌شود. اگرچه بسیاری آن را با سنت آمریکایی مرتبط می‌دانند، اما نسخه کانادایی ریشه‌ها، سنت‌ها و جنبه‌های فرهنگی منحصر به فرد خود را دارد. این تعطیلات در تمام استان‌ها به جز نیوبرانزویک، نوا اسکوشیا و جزیره پرنس ادوارد یک روز تعطیل رسمی است. با این حال، تاریخ و اهمیت آن برای کانادایی‌ها فراتر از صرف وعده‌های غذایی خانوادگی و روزهای تعطیل است.
ریشه‌های تاریخی این تعطیلات
تاریخ شکرگزاری در کانادا به قبل از ورود اروپایی‌ها برمی‌گردد. بومیان آمریکای شمالی پایان فصل برداشت را با مراسم، آیین‌ها و ضیافت‌های ویژه جشن می‌گرفتند و قدردانی خود را از نعمت‌های زمین ابراز می‌کردند. مهاجران اروپایی سنت‌های مشابهی را با خود آوردند و اولین جشن‌های مرتبط با شکرگزاری برای ابراز سپاس به خدا برای سفرها و اکتشافات موفق برگزار شد.
یکی از قدیمی‌ترین اشاره‌ها به جشن‌های شکرگزاری در کانادا به سال ۱۵۷۸ برمی‌گردد، زمانی که مارتین فروبیشر، کاشف بریتانیایی و خدمه‌اش پایان موفقیت‌آمیز سفرشان را در جستجوی گذرگاه شمال غربی جشن گرفتند. این جشن در آب‌های قطب شمال نوناووت امروزی برگزار شد و به عنوان اولین جشن شکرگزاری مستند در قلمرو کانادای امروزی شناخته می‌شود.
بعدها در سال ۱۶۰۶، ساموئل دو شامپلن، کاشف مشهور، مجموعه‌ای از شام‌های رسمی به نام "نظم خوش‌گذرانی" (Ordre de Bon Temps) را برای جلوگیری از بیماری و حفظ روحیه در میان مستعمره‌نشینان در پورت رویال سازماندهی کرد. این شام‌ها همچنین شامل مشارکت مردم محلی مانند می‌کماک بود که نشان‌دهنده همکاری بین اروپایی‌ها و بومیان بود.
چه زمانی و چرا شکرگزاری جشن گرفته می‌شود؟
اولین جشن رسمی شکرگزاری در کانادا در ۶ نوامبر ۱۸۷۹ برگزار شد. این جشن به عنوان راهی برای قدردانی عمومی از رحمت خداوند و ابراز سپاس برای برداشت محصول و سایر نعمت‌ها در نظر گرفته شده بود. با این حال، این تعطیلات همیشه در پاییز جشن گرفته نمی‌شد. در سال ۱۸۷۲، شکرگزاری در بهار، در ماه آوریل برگزار شد و به بهبودی شاهزاده ولز (پادشاه ادوارد هفتم آینده) از یک بیماری شدید اختصاص داده شد.
از سال ۱۹۵۷، شکرگزاری هر ساله در دومین دوشنبه ماه اکتبر جشن گرفته می‌شود. این تصمیم به جلوگیری از تداخل با تعطیلات مهم دیگری — روز یادبود، که در ۱۱ نوامبر برگزار می‌شود، کمک کرد. بدین ترتیب، شکرگزاری نه تنها جشن برداشت محصول، بلکه ق تمام نعمت‌هایی شد که کانادایی‌ها در طول سال تجربه می‌کنند.
شکرگزاری در کانادا چگونه جشن گرفته می‌شود؟
شکرگزاری کانادا در مقایسه با همتای آمریکایی خود کم‌سر و صداتر است. اگرچه شامل شام‌های خانوادگی مانند بوقلمون سنتی با مخلفاتی از کدو تنبل، ذرت و سایر محصولات فصلی است، اما جشن اغلب محدود به گذراندن وقت با عزیزان است. رژه‌های بزرگ، مانند آمریکا، یا رویدادهای ورزشی بزرگ کمتر رایج هستند.
با این حال، بخش مهمی از جشن همچنان شام "کلاسیک" با بوقلمون کبابی، پوره سیب زمینی، سس کرنبری و پای کدو تنبل است. اما بسته به منطقه، غذاها ممکن است متفاوت باشند. به عنوان مثال، در نیوفاندلند، سرو "شام جیگز" — گوشت، گوشت خوک نمک سود، سیب زمینی و سایر سبزیجات — سنتی است.
بسیاری از کانادایی‌ها از تعطیلات طولانی آخر هفته برای سفر به دیدار اقوام یا تعطیلات کوتاه استفاده می‌کنند و از آخرین روزهای گرم پاییز لذت می‌برند. پیاده‌روی، سفر به کلبه، ماهیگیری و تماشای برگ‌های پاییزی به فعالیت‌های محبوب تبدیل می‌شوند.
نمادها و اهمیت فرهنگی
یکی از نمادهای اصلی شکرگزاری همچنان شاخ فراوانی (شاخ وفور) است، نماد فراوانی و ثروت که ریشه در یونان باستان دارد. بوقلمون، کدو تنبل و سایر نمادهای برداشت نیز از ویژگی‌های تغییرناپذیر این تعطیلات هستند.
امروزه شکرگزاری نه تنها به عنوان جشن برداشت محصول، بلکه به عنوان زمانی برای ارتباط با عزیزان و تأمل در مورد تمام نعمت‌هایی که در طول سال داشته‌اند، شناخته می‌شود. این تعطیلات نشان می‌دهد که علی‌رغم تفاوت در فرهنگ‌ها و سنت‌ها، ابراز قدردانی همچنان یک ارزش جهانی است.
بدین ترتیب، شکرگزاری کانادا نه تنها بخش مهمی از فرهنگ ملی است، بلکه زمانی برای خانواده، دوستی و قدردانی است. این تعطیلات راه طولانی را از اولین مراسم بومیان و کاشفان تا شب‌های خانوادگی دنج و سفرهای طبیعت پاییزی طی کرده است و همه کانادایی‌ها را در تمایل به قدردانی از آنچه دارند، متحد می‌کند.
